سوار کشتی نوح شوید
بارانی طولانی درگرفت
سوار شوید، چرا که جایی ندارید بروید :
ای شعرهای تک صدا
هیجان های خصوصی
استعداد‌های بی مصرف
کنجکاوی های اضافی
وتو ای میل دیدن اشیاء از شش جهت.

آب رودخانه‌ها بالا می‌آیدوطغیان می‌کند
سوار شوید: نور پردازی ها و ته‌رنگ‌ها
عشوه ها، تزیینات،جزئیات
استثناء های احمقانه
نشانه‌ های ازیاد رفته
انواع بی شمار رنگ خاکستری
بازی برای بازی
و اشک‌ خنده

تا چشم کار می‌کند آب‌ها و افق در مه
سوار شوید:برنامه های برای آینده ای دور
شادی های زاده ازِ تفاوت‌ها
ستایش از بهترین ها،
انتخابی که محدود به یکی از دوچیز نیست
عذاب وجدانی کهنه شده
زمانی برای اندیشیدن
وایمان به اینکه همه ی اینها
یکروز به درد خواهد خورد

به خاطرکودکانی
که هنوز خودمان هستیم
پایان افسانه ها خوش است
اینجا نیز پایان دیگری، نمی تواند داشته باشد
باران بند می آید،
موج ها آرام می گیرندد،
در آسمان روشن
ابرهاکنار می روند
و باز هم
مثل ابرهایی خواهند بود که برازنده ی آدم هایند :
باشکوه و مضحک
در شباهت ِ خود به جزیره های خوشبخت،
بره ها
گل کلم ها
و کهنه های بچه
که در آفتاب خشک می شود.

۳
بعضی ها شعر دوست دارند
بعضی‌ها-
يعنى نه همه.
نه حتی خیلی‌ها، فقط چند تایی .
اگر مدرسه‌ها را به شمار نياورى كه مجبورند،
و خود شاعرها را هم
به چیزی می‌رسی مثل دو در هزار .

دوست دارند-
اما سوپ ماکارونی را هم دوست دارند
تعریف وتمجید و رنگ آبی را دوست دارند
روسرى قديمى‏ا ش را دوست دارد
راه و روش خودش را دوست دارد
نوازش سگ‌ها را دوست دارد

شعر را -
اما شعر چيست؟
پاسخ‌های نیم‌بند بسیاری
به این پرسش داده شده است.
اما من نمی دانم و نمی دانم،
و دو دستى مى‏چسبم به همین ندانستن.
همچون حلقه‏اى نجات‏بخش

از مجموعه شعر « پایان و آغاز» چاپ ۱۹۹۳
ترجمه خلیل پاک نیا

بعضی ها شعر دوست دارند

بعضی ها
یعنی نه همه
حتی نه اکثریتِ همه، بلکه اقلیت
اگر مدرسه ها را به حساب نیاوری
که در آنجا شعر اجباری است
و خود شاعران را
شاید از میان هزار نفر، دو نفر پیدا شود
دوست دارند
اما آش رشته را هم دوست داریم
تعارف ها و رنگ آبی را دوست داریم
شال گردن کهنه را هم دوست داریم
دوست داریم حق با ما باشد
نوازش کردن سگ ها را دوست داریم
شعر را
اما این شعر چیست
پاسخ های تردیدآمیزی که داده شده
یکی دو تا نیست
اما من نمی دانم و نمی دانم، و می چسبم به همین
مثل حفاظ پله ها.